Artykuł o naprawianiu samochodów

niezmienność wymiarową tarcz w dużym zakresie temperatur. Nowoczesnym rozwiązaniem są tarcze hamulcowe ceramiczne z węglików krzemu wypełnione włóknem węglowym. Tarcze hamulcowe dla zapewnienia lepszego chłodzenia mogą posia

Artykuł o naprawianiu samochodów

Tarcza hamulcowa

Tarcza hamulcowa ? główna część hamulca tarczowego. Tarcze hamulcowe w samochodach osobowych i ciężarowych najczęściej wykonane są z żeliwa. Fakt ten wpływa na dobrą niezmienność wymiarową tarcz w dużym zakresie temperatur.

Nowoczesnym rozwiązaniem są tarcze hamulcowe ceramiczne z węglików krzemu wypełnione włóknem węglowym.

Tarcze hamulcowe dla zapewnienia lepszego chłodzenia mogą posiadać otwory wentylacyjne na obwodzie - takie tarcze nazywamy wentylowanymi, bądź w osiach równoległych do osi obrotu - takie tarcze nazywamy perforowanymi. W tym drugim przypadku głównym zadaniem otworów jest odprowadzanie gazów powstających przy hamowaniu i w związku z tym polepszanie docisku okładzin ciernych do tarczy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarcza_hamulcowa


Produkcję nowej generacji samochodów

Produkcję nowej generacji samochodów Daewoo o oznaczeniu wewnętrznym T200 rozpoczęto w 2002 roku od wersji 5-drzwiowej. Sprzedaż na rynku europejskim zapoczątkowana została już we wrześniu. Jeszcze w tym samym roku do produkcji skierowana została wersja sedan, która w stosunku do swojego 5-drzwiowego odpowiednika otrzymał nieznacznie zmienioną przednią część nadwozia. Sprzedaż w krajach, w których marka Daewoo była silnie zakorzeniona (Polska, Rumunia, Ukraina) rozpoczęto w 2003 roku pod nazwą Chevrolet Aveo. Od 1 stycznia 2004 roku w pozostałych państwach europejskich samochód ten sprzedawany był pod zmienioną nazwą na Chevrolet Kalos.

W 2004 roku przedstawiono oraz wdrożono do produkcji 3-drzwiową odmianę modelu Kalos/Aveo. Rok później zaprezentowano na międzynarodowych targach w Szanghaju wersję sedan poddaną liftingowi przedniej części nadwozia. Tak zmieniony pojazd o oznaczeniu fabrycznym T250 wprowadzony został do sprzedaży w Europie w 2006 roku pod nazwą Chevrolet Aveo (w Polsce Aveo Sedan).

We wrześniu 2007 roku na międzynarodowym salonie samochodowym we Frankfurcie przedstawiono zmodernizowane wersje 3 i 5-drzwiową. Modele te należące do serii T250 zostały skierowane do produkcji seryjnej w 2008 roku. Oprócz nowej nadającej dynamizmu sylwetce pojazdu przedniej oraz tylnej części nadwozia pojazdy te otrzymały nowe jednostki napędowe 1.2 16v o mocy maksymalnej 84 KM oraz 1.4 16v o mocy maksymalnej 101 KM. Wraz z tą modernizacją zmieniono ostatecznie nazwę hatchbacków z Kalos na Aveo. Pod koniec 2010 Aveo T250 zostało zastąpione w Korei przez nową generację T300.

W październiku 2007 roku rozpoczęła się produkcja tego modelu w zakładach FSO w Warszawie. Pierwsze pojazdy próbne zjechały z taśm 11 lipca 2007 roku, natomiast oficjalna produkcja rozpoczęła się 6 listopada 2007 roku. Do kwietnia 2008 roku Aveo produkowane przez FSO dostarczane było wyłącznie na rynek ukraiński. Oficjalna produkcja wersji 3 i 5-drzwiowej ruszyła 14 lipca 2008 roku. Produkcja Aveo T250 w FSO zakończyła się w marcu 2011 roku, następca nie trafił do produkcji w Polsce, m.in. ze względu na zniesienie przez UE ceł na auta z Korei

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chevrolet_Aveo


wale silnika spalinowego

Dynamostarter

Szczególnym rodzajem rozrusznika elektrycznego stosowanym w pojazdach jest dynamostarter umieszczany bezpośrednio na wale silnika spalinowego. Dynamostarter jest wielobiegunowym silnikiem szeregowo-bocznikowym łączącym funkcje prądnicy i rozrusznika. W trybie pracy prądnicowej jako wzbudzenie wykorzystywane jest uzwojenie bocznikowe, przy czym nabiegunniki nieczynnego w tym trybie uzwojenia szeregowego pełnią rolę biegunów biernych, w trybie pracy rozrusznika czynne są oba uzwojenia stojana.

Dynamostarter bywa nazywany też prądnicorozrusznikiem, prądorozrusznikiem i dynastarterem. Takie rozwiązanie jest stosowane w lokomotywach spalinowych z przekładnią elektryczną, gdzie z wałem korbowym jest bezpośrednio połączona prądnica główna, która spełnia funkcję rozrusznika, co ma miejsce w większości lokomotyw spalinowych z przekładnią elektryczną prądu stałego. Gdy silnik spalinowy lokomotywy napędza trójfazową prądnicę prądu przemiennego do rozruchu stosuje się osobny rozrusznik, który w czasie pracy silnika spalinowego pełni rolę prądnicy pomocniczej. Takie rozwiązanie zastosowano w lokomotywie serii SP47. Zastosowano prądnicę - rozrusznik na napięcie akumulatorów 110 V o mocy 80 kW do rozruchu silnika o mocy 3000 KM.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozrusznik_silnika_spalinowego