czyszczenie tapicerki wrocław Z każdą plamą można sobie poradzić
Rozlana kawa, czy wylane wino na dywanie to nie tragedia. Z każdą plamą można sobie poradzić mając odpowiednie środki i wiedzę, jak ich fachowo użyć. Próba samodzielnego wywabienia plamy kończy się najczęściej jeszcze większym i jeszcze bardziej widocznym przebarwieniem. Nim samemu zaczniemy eksperymentować i pastwić się nad biednym chodniczkiem może warto rozważyć, czy nie skorzystać z usług firmy oferującej profesjonalne pranie dywanów. Możemy w ten sposób zaoszczędzić sobie sporo kłopotów i nerwów, oraz wydatku na nowy dywan. Duże doświadczenie i wiedza nabyta w praktyce pozwalają profesjonalnym firmom oferować usługi wysokiej jakości, bez ryzyka. Nie ma potrzeby męczyć się i powiększać plamę, skoro firma oferująca pranie dywanów zrobi to za Ciebie. Rzeczy wymagające fachowego potraktowania najlepiej zostawić fachowcom, którzy wiedzą co zrobić, by efekt wysiłku był go wart. Używane przez nich profesjonalne środki są często drogie i nie opłaca się ich kupować do jednej plamy. Znacznie taniej wyniesie wynajęcie profesjonalnej firmy, która dobierze odpowiedni środek do poszczególnego zabrudzenie, jak też mając doświadczenie w używaniu tego typu produktów chemicznych, użyje go zgodnie z zaleceniami.
Długa historia dywanu
Perskie dywany z włosiem zachowane do dnia dzisiejszego pochodzą z okresu po XVI wieku3, jednak sztuka tkania dywanów w Persji jest znacznie starsza4. Perskie dywany sprzed XVI wieku opisywane były w literaturze i dokumentach historycznych4.
Ksenofont wspomina luksusowe dywany wytwarzane przez Medów4. Zachowane przekazy z podbojów Aleksandra Macedońskiego wspominają, że władca miał znaleźć dywan w grobowcu Cyrusa II Wielkiego4.
Cesarz wschodniorzymski Herakliusz, panujący w latach 610?641, miał zabrać dywan pokaźnych rozmiarów z pałacu Sasanidów po zajęciu Dastjerdu w 628 roku5. Bogato zdobiony dywan z Baharestanu padł łupem Arabów po zdobyciu Ktezyfonu w 637 roku5. O sztuce tkania dywanów w Persji i zręczności tamtejszych rzemieślników pisał chiński podróżnik Xuanzang5. W okresie panowania Umajjadów (661?750) i Abbasydów (750?1258) dywany perskie zdobiły pałace władców Wielkiego Kalifatu Islamskiego5. W okresie panowania Seldżukidów sztuka tkania dywanów rozwinęła się dalej wraz z szerszym zastosowaniem przez tkaczki węzłów typu giordi (tureckich)5. Rzemiosło rozwijało się również pod panowaniem Timurydów (1370?1526) po wprowadzaniu subsydiowania produkcji.
Rozkwit sztuki tkania dywanów przypada jednak na okres panowania Safawidów (1501?1736)6, kiedy dwór królewski zaangażował się w równoczesne wsparcie handlu, rzemiosła i sztuki5. Powstały warsztaty produkujące dywany wyłącznie na zamówienia królewskie. Z nomadycznego rzemiosła zaczął powstawać przemysł, a dywany eksportowano do Indii, Indii Wschodnich, Imperium osmańskiego i do wielu państw Europy3. Szachowie Tahmasp I i Abbas I Wielki obdarowywali dywanami zagranicznych władców i dygnitarzy5. Z tego okresu znanych jest około 1500 dywanów lub ich fragmentów7.
Przemysł dywanowy, jak i cała gospodarka, ucierpiał w okresie 50-letniej walki o władzę pomiędzy Kadżarami i Zandami3. Jego ponowny rozkwit przypada na okres panowania Kadżarów (1794?1925), kiedy władcy zajęli się aktywną promocją dywanów w Europie8. Szach Naser ad-Din Szah Kadżar (1848?1896) prezentował dywany brytyjskiej królowej Wiktorii i na wystawie światowej w Wiedniu w 1873 roku8. W XIX wieku coraz więcej zagranicznych inwestorów angażowało się w masową produkcję dywanów w Iranie, budując manufaktury w Meszhedzie, Tebrizie, Kermanie i Soltanabadzie8. By zapewnić żywe kolory, preferowane przez odbiorców europejskich, zaczęto w produkcji dywanów stosować syntetyczne barwniki anilinowe, co pogorszyło jakość i trwałość wyrobów8. Proces ten został przyhamowany przez Rezę Pahlawiego, za którego panowania rząd wspierał rozwój tradycyjnego wytwórstwa8. Wraz z umacnianiem się zagranicznej klasy średniej i rosnącym popytem na perskie dywany, władze Iranu wsparły eksport wprowadzając przyjazne regulacje8.
Po rewolucji w 1979 roku irański przemysł dywanowy zaczął upadać, zarówno wskutek prowadzonych wojen, jak i trzynastoletniego embarga nałożonego przez Stany Zjednoczone. Udział Iranu w zachodnim rynku dywanowym spadł z 40% w 1980 roku do 16% w 1985 roku, a miejsce producentów irańskich zajęli chińscy9. Dawnej pozycji na rynku nie udało się odzyskać nawet po zdjęciu embarga, ponieważ wyroby chińskie są bardziej konkurencyjne cenowo.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dywan_perski#Historia
Sprzątanie oddziałów szpitalnych
Administratorzy szpitali zwracają ogromną uwagę na to, że powinny być one porządnie sprzątane. Dlatego praktycznie codzienne sprzątane są całe oddziały szpitalne. Zwykle z rana zmywane są korytarze i podłogi we wszystkich salach szpitalnych, a wieczorami powtórnie zmywane są szpitalne korytarze. Oprócz tego czyszczone są wszystkie szafki pacjentów oraz parapety i krany znajdujące się na niektórych salach. Sprzątane są także szpitalne łazienki i toalety. Szczególną uwagę zwraca się na potrzebę dezynfekcji szpitalnych sanitariów i wycieranie do sucha łazienkowych podłóg po to, żeby żaden z pacjentów nie poślizgnął się na nich. Uzupełniane są także dozowniki z mydłami w płynie i pojemniki na papier toaletowy.